کُردها بزرگترین
اقلیت قومی در ترکیه هستند که در فقدان آمار رسمی، تعداد آنها از ۱۵ تا ۳۰ میلیون
نفر تخمین زده می شود.
غیر از کُردهای
سنی ترکیه، سایر کُردها از جمله کردهای علوی، شیعه و زازا علاوه بر بُعد قومی، از
منظر مذهبی نیز از جامعه ترکیه متمایز هستند و از منظر حقوق بین الملل اقلیت ها،
«اقلیت متقاطع یا ذو وجهی» محسوب می شوند.
کُردها از زمان
استقلال جمهوری ترکیه، روابط بسیار پر فراز و نشیبی با دولت های این کشور داشته
اند .
انکار و سرکوب هویت
فرهنگی کُردها، اطلاق ترک کوهستانی به کُردها، جرم انگاری کاربرد کلمه کردستان،
اعلام طویل المدت وضعیت فوق العاده در استان های کردنشین ، علاوه بر نقض حقوق
فرهنگی آنها ، در توسعه نیافتگی مناطق کردنشین نیز تاثیر گذار بوده است.
کُردهای ترکیه به
عنوان اقلیت ناراضی معتقدند حقوق بنیادین فرهنگی، آموزشی، زبانی، مذهبی و حق
مشارکت موثر آنها در حوزه های مختلف نقض شده است.
بر این اساس آنها
بیشترین پرونده های شکایات در دیوان اروپایی حقوق بشر را ثبت کرده اند که در اغلب
شان دولت های ترکیه محکوم شده اند.
علل نارضایتی
کردها از سیاست های دولت ترکیه و تداوم آن علیرغم گذشت یکصد سال از تاسیس جمهوری
ترکیه چیست؟
با توجه به
انحلال برخی از احزاب کُرد، سلب تابعیت و سلب نمایندگی، وضعیت کردها از منظر حق
«مشارکت موثر در زندگی عمومی» چگونه است ؟
منظور از «ناپدیداری
اجباری» روشنفکران کُرد و پدیده «مادران شنبه» در ترکیه چیست ؟
تاثیر سدسازی در
جنوب شرق ترکیه، بر نقض حقوق فرهنگی کُردها چگونه بوده است؟
وضعیت کُردها در
ترکیه از منظر حقوق بین الملل اقلیت ها چگونه است؟
برای مشاهده پاسخ
این سوالات، ویدئوی آموزشی زیر را مشاهده بفرمایید: