آسوشیتدپرس نوشت: «این بار، ترامپ اصرار دارد که تیم ان‌اف‌ال NFL واشنگتن نام خود را از «کماندرز» Commanders به «رداسکینز» Redskins تغییر دهد، نامی که نسبت به بومیان سرخ پوست آمریکا توهین‌آمیز تلقی می‌شد.
قابل پیش‌بینی بود که این موضوع، برغم خوشحالی اعلام شده ترامپ، باعث خشم شود. این رویکرد، بازگشتی است به استراتژی بازسازی برند مورد علاقه رئیس‌جمهور است.
صاحبان قدرت در طول تاریخ براساس اهداف سیاسی و فرهنگی خود برخی اسامی را تغییر می دهند؛ مثلا نام یک پهنه آبی، کوهی در آلاسکا، سن پترزبورگ، استانبول، بمبئی، مکان‌های مختلف تاریخی در فلسطین پس از سال ۱۹۴۸.
یک کارشناس نامگذاری می‌گوید، در نهایت، نام هویت و حتی واقعیت را تعریف می‌کند، زیرا به فعل «بودن» متصل است.
شانون مورفی Shannon Murphy ، که Nameistry، آژانس نامگذاری را اداره می‌کند و با شرکت‌ها و کارآفرینان برای توسعه هویت برند همکاری می‌کند، می گوید: «والدینی که نامی برای فرزندش می‌گذارند، بنیان‌گذاری که نامی برای شرکتش می‌گذارد، رئیس‌جمهوری که نامی برای مکانی می‌گذارد... در هر مثال، می‌توانیم رابطه قدرت را ببینیم.... نامگذاری به شما کنترل می‌دهد!»
ترامپ با احیای بحث بر سر نام تیم فوتبال واشنگتن، بحث بر سر فوتبال و هویت آمریکایی را دوباره شعله‌ور کرد. او در پلتفرم رسانه‌های اجتماعی خود نوشت: «اظهار نظر من در مورد رداسکینز واشنگتن کاملاً منفجر شده است، اما فقط به شیوه‌ای بسیار مثبت»! او همچنین تهدید کرد که اگر تیم در مورد قرارداد جدید ورزشگاه خود مقاومت کند، مانع آن خواهد شد.
در واقع، بخشی از واکنش از سوی افرادی بود که اشاره می‌کردند درخواست ترامپ برای تغییر نام، در حالی صورت گرفت که او برای فرار از شورش در میان حامیانش بر سر امتناع دولت از انتشار سوابق بسیار پر سر و صدای تحقیق در مورد پرونده قاچاق جنسی جفری اپستینJeffrey Epstein ، تلاش می‌کرد.
در طول حدود دو هفته، ترامپ تاکتیک‌های زیادی را برای انحراف اذهان از این پرونده رسوایی خود تجربه کرد؛ کم‌اهمیت جلوه دادن موضوع، سرزنش دیگران، سرزنش یک خبرنگار، توهین به حامیان خود، شکایت از وال استریت ژورنال و در نهایت اجازه دادن به وزارت دادگستری برای تلاش جهت رفع مهر و موم صورت جلسات هیئت منصفه.
اما، درخواست ترامپ مبنی بر اینکه ان‌اف‌ال و منطقه کلمبیا نام تیم را به واژه ای که ناسزا علیه بومیان آمریکا تلقی می شود، بازگردانند، دعوایی کوچک بر سر نژاد، تاریخ و هویت آمریکایی را دوباره شعله‌ور کرد.
انتخاب مجدد ترامپ را می‌توان پاسخی به حسابرسی ملت از تاریخ نژادی خود پس از قتل جورج فلویدGeorge Floyd در سال ۲۰۲۰ توسط پلیس آمریکا دانست. در آن سال، آمریکایی‌ها جو بایدن Joe Biden ، رئیس‌جمهور دموکرات، را انتخاب کردند که مدافع تنوع بود. در طول دوره او، نام تیم فوتبال واشنگتن ابتدا به «تیم فوتبال واشنگتن» و سپس به «کماندرز» تبدیل شد، که هزینه‌ی تخمینی آن ده‌ها میلیون دلار بود.
در سال ۲۰۲۵، ترامپ با وجود چالش‌های قانونی، دستور توقف برنامه‌های تنوع، برابری و شمول را در سراسر دولت فدرال، دانشگاه‌ها و مدارس صادر کرده است. او می‌خواهد نام «کماندرز» دوباره تغییر کند.
آنچه روشن است این است که نام‌ها در جایی که کسب‌وکار، هویت ملی، نژاد، تاریخ و فرهنگ با هم تلاقی می‌کنند، قدرت زیادی دارند.
ترامپ دهه‌هاست که در برندسازی همه‌چیز، از ساختمان‌هایی که به نام خود نامگذاری کرده تا خلیج بین مکزیک، کوبا و ایالات متحده، و همچنین مخالفان سیاسی و افرادی که او به سادگی دوستشان ندارد، موفقیت زیادی داشته است. نمونه‌ی آشکار: فرماندار فلوریدا، که ترامپ او را “Meatball Ron” DeSantis نامیده است، و او را برای نامزدی ریاست جمهوری حزب جمهوری‌خواه در سال ۲۰۲۴ به چالش کشید.
و ترامپ اولین رهبر نیست که از نام‌های مستعار و لقب‌ها – واقعاً برندسازی – برای تعریف واقعیت و مردمی که در آن زندگی می‌کنند، استفاده می‌کند. نامگذاری ابزار کلیدی استعمار بود که کشورهای امروزی هنوز در تلاشند آن را از بین ببرند.
کارشناسان می‌گویند: «نامگذاری هرگز خنثی نیست.»
زبان‌شناس نورژا پَیمان Norazha Paiman ماه گذشته در مدیوم Medium نوشت: «نامیدن، یعنی فرو کاستن پیچیدگی بی‌نهایت به نمادی قابل مدیریت.... وقتی بریتانیایی‌ها نام مکان‌ها را در سراسر هند یا آفریقا تغییر دادند، فقط نقشه‌ها را به‌روز نمی‌کردند. آنها چارچوب‌های مفهومی را که مردم از طریق آنها می‌توانستند با سرزمین‌های خود ارتباط برقرار کنند، بازسازی می‌کردند.»
دستور ترامپ برای تغییر نام خلیج مکزیک به خلیج آمریکا، شاید شناخته‌شده‌ترین نتیجه دستور اجرایی شماره ۱۴۱۷۲ با عنوان «بازگرداندن نام‌هایی که به بزرگی آمریکا افتخار می‌کنند» باشد.
نوشته: لوری کلمن، آسوشیتدپرس