قاره اقیانوسیه با حدود ۲۰ کشور در نیم کره جنوبی قرار دارد که برخی این کشورها عبارتند از: استرالیا ، نیوزلند، فیجی، کالدونیا و گینه نو. کشور استرالیا بیشترین مساحت و جمعیت این قاره را با وسعت ۷۶۹۲۳۰۰ کیلومتر مربع و افزون بر ۰۰۰، ۰۰۰، ۲۰ تن به خود اختصاص داده است. استرالیا همچون جزیره‌ای بزرگ از شمال به دریای ارافورا و دریای تیمور ، از شمال شرقی به دریای مرجان ، از شرق به اقیانوس آرام جنوبی، از غرب و جنوب غربی به اقیانوس هند و از جنوب به اقیانوس منجمد جنوبی محصور شده است. زبان رسمی این کشور، انگلیسی با گویش استرالیایی است. استعمار اروپا در استرالیا از سال ۱۷۸۸م. آغاز شد و تا سال ۱۹۰۰م. که قانون اساسی دولت فدرال استرالیا به تصویب رسید، ادامه داشت تا آن که به سال ۱۹۰۱م که این کشور در چارچوب «جامعه مشترک المنافع» انگلیس ظاهرا استقلال یافت.
استرالیا
بیش از ۷۰% مردم استرالیا مسیحی‌اند. تا پیش از ورود اروپاییان به
استرالیا، بومیان این سرزمین از آیین دیرینه خود پیروی می‌کردند. اما امروزه برخی
بومیان نیز به مسیحیت گرویده‌اند.
مهاجرت مسلمانان به قاره
اقیانوسیه، به ویژه استرالیا و زلاند نو، از نیمه سده بیستم آغاز شد. بیشترین شماره مسلمانان
اقیانوسیه در استرالیا و فیجی ساکن هستند. بیشتر این مسلمانان از مهاجران ترک
هستند که پس از جنگ
جهانی دوم به استرالیا سفر کردند. پس از آنان لبنانی‌هایی هستند که در پی
جنگ‌های داخلی به استرالیا سفر کردند. اکنون حدود ۰۰۰/۵۰۰ مسلمان در قاره اقیانوسیه زندگی می‌کنند که ۰۰۰/۳۶۰ تن از آن‌ها در کشور استرالیا ساکن هستند.
درباره جمعیت شیعیان قاره اقیانوسیه آگاهی دقیق در دست نیست. شمار شیعیان استرالیا را ۲۸۰۰۰ تن
و برخی ۳۶۵۰۰ تن یاد کرده‌اند.
قبل از ورود انگلیسی‌ها به استرالیا بومی‌های این منطقه از پنجاه هزار سال قبل در
آن ساکن و دارای زبان و نوع زندگی خاص خود بودند. استرالیا کشوری
مهاجرپذیر است به همین دلیل تنوع فرهنگی
زیادی در این کشور به چشم می‌خورد.
دین مردم این کشور همانند فرهنگ و آداب و رسوم آن ها از تنوع زیادی برخوردار است، در سال ۲۰۰۱ بیش از هفتاد درصد مردم استرالیا مسیحی و درصد اندکی مسلمان، یهودی، بودایی و
هندو و در حدود ۱۵ درصد نیز پیرو هیچ
آیینی نبوده‌اند. در استرالیا دین از حکومت جداست و طبق قانون دین و مذهب رسما آزاد است و هر کس می‌تواند آیین‌های ویژه دینی
خود را آزادانه انجام دهد. کلیساهای مسیحی نقش کلیدی در توسعه آموزش، سلامتی و
خدمات رفاهی ایفا نموده‌اند.گرچه کمتر از یک چهارم مسیحیان در مراسم هفتگی کلیسا
شرکت می‌کنند اما به هر حال کلیسای کاتولیک رومی بزرگترین تأمین کننده غیر دولتی
خدمات سلامت و آموزش در این کشور بوده است.
زبان رسمی کشور، زبان انگلیسی با گویش استرالیایی
است، اختلافات نامحسوسی در لهجه مناطق گوناگون وجود دارد. زبان‌های دیگری که در استرالیا متداول و رایج است زبان‌های چینی ماندارینی، ایتالیایی، عربی، یونانی
و ویتنامی است. براساس گذارشات ادعا می‌شود که زمانی در حدود چهارصد زبان مختلف در این کشور استفاده می‌شده که امروزه این تعداد به
هفتاد زبان رسیده است و البته سی مورد از آن‌ها در خطر انقراض هستند.
نیوزیلند
دومین کشور مهم و بزرگ در
اقیانوسیه، نیوزیلند سرزمین
مهاجران (در حدود سه چهارم از جمعیت ، اروپایی تبار هستند) و متشکل از ملیت های
مختلف است ، اگر چه بسیار کمتر از استرالیا دارای تنوع قومیتی است. گروه های
مهاجران هنوز از انگلستان (و چند کشور اروپایی دیگر) به نیوزیلند می آیند، اگر چه
درسال های اخیر تعداد روزافزونی از مهاجران نیز از آسیا وآفریقای جنوبی به این
کشور مهاجرت می کنند. نژاد بومی مائوری حدود 15 درصد (در حدود 350000 نفر) و پلی
نزیایی ها ( که اکثرا ازفیجی، ساما و تونگا هستند) 1 درصد جمعیت را تشکیل می دهند:
- 78% اروپا
- 15% مائوری (بومیان نیوزلند)
- 7% آسیا
- 9% جزایر اقیانوس آرام
- 1% سایر
زبان رسمی کشور عبارتست از: زبان
انگلیسی، زبان مائوری و زبان اشاره خاص افراد ناشنوا.
مائوری ها بومیان خود جزیره می باشند که فرهنگ و زبان
خاص خود را دارند. مائوری‌ها، قومی از تبار پلینزی هستند که در سده دهم میلادی از جزایر گرمسیر و استوایی اقیانوس آرام به جزایرمعتدل نیوزیلند کوچیدند و تمدن مائوری را
بنا نهادند. جمعیت این قوم در سال ۲۰۰۷
حدود ۶۰۰ هزار تن برآورده شده‌است. زبان اصلی این قوم زبان مائوری می‌باشد.
بر اساس قوانین حاکم بر نیوزلند
هیچ گونه تبعیض نژادی، فرهنگی و جنسیتی نباید در این کشور وجود داشته باشد.
به دلیل حضور فرهنگ های متفاوت در
نیوزلند، مکان های مذهبی متفاوت نیز در همه جا وجود دارند: کلیسا، مساجد و
معابد...در خوابگاه های دانشجویی و نیز Homestay
مذهب دانشجو محترم شمرده می شود و
هر شخصی آزاد است تا فرهنگ خود را اجرا کند.
بسیاری از تعطیلات رسمی مربوط به
تقویم مسیحی است.
56% مردم مسیحی هستند. بعد از 3 جمعیت مذهبی به ترتیب عبارتند
از: آنگلیکان، کاتولیک و پروتستان. طبق آخرین آمار گرفته شده تنها 1.3 مردم وابسته
به مذهب خاصی نیستند. گفته می شود موسسات آموزشی در تلاش هستند تا دانشجویانی را
که هم فرهنگ و هم مذهب یگدیگر می باشند به یکدیگر معرفی کنند.
جزایر سلیمان
از دیگر بخش های تاحدی شناخته شده اقیانوسیه، جزایر سلیمان است که به نام سلیمان نیز شناخته می شود، کشوری متشکل از شش جزیره بزرگ و بیش از 900 جزیره کوچکتر در ملانزیا، بخشی از اقیانوسیه، در شمال شرقی استرالیا است. از غرب به طور مستقیم با پاپوآ گینه نو، از جنوب غربی استرالیا، از جنوب شرقی با کالدونیای جدید و وانواتو، از شرق با فیجی، والیس و فوتونا و تووالو و از شمال با نائورو و ایالات فدرال میکرونزی همسایه است. مساحت کل آن 28896 کیلومتر مربع (11157 مایل مربع) است. و بر اساس برآوردهای رسمی برای اواسط سال 2023، 734،887 نفر جمعیت دارد. پایتخت و بزرگترین شهر آن، هونیارا، در بزرگترین جزیره، گوادالکانال واقع شده است. این کشور نام خود را از ناحیه وسیع‌تر مجمع‌الجزایر جزایر سلیمان گرفته است، که مجموعه‌ای از جزایر ملانزی است که شامل منطقه خودمختار بوگنویل (در حال حاضر بخشی از پاپوآ گینه نو) است، اما مجزا از جزایر سانتا کروز است. اولین اروپایی هایی که به جزایر سلیمان قدم گذاشتند، در سال 1568 وارد این جزایر شدند و استعمار را شروع کردند. گفته می‌شود جزایر سلیمان را نخستین بار یک دریانورد اسپانیایی با نام «آلوارو دی مندانا دی نیرا» در سال ۱۵۶۸ کشف کرده‌است. او یک روز در حال بازدید از جزیره بود که در دهانه رود ماتانیکو مقداری طلا یافت و به این باور که به گنج‌های حضرت سلیمان دست یافته، این جزایر را «سلیمان» نامید.
جزایر
سلیمان در اواخر قرن ۱۹ به تصرف امپراتوری بریتانیا درآمد.
در طول جنگ جهانی دوم ژاپن آن را اشغال کرد و همین مسئله سبب شد این جزایر به صحنه
منازعات ایالات متحده آمریکا و امپراتوری
ژاپن تبدیل شود. در سال ۱۹۷۶ این کشور از بریتانیا ظاهرا اعلام استقلال کرد و دولتی از میان مردم این کشور حکومت را در
دست گرفت. اما، پادشاه
بریتانیا حکمران و رئیس دولت این جزایر است و نماینده‌ای
به نام فرماندار کل در
آن‌جا دارد. ادیان اصلی در جزایر سلیمان مسیحیت و آنیمیسم animism است. ترکیب مذهبی مردم جزایر سلیمان متشکل از انگلیکن ۳۴٪، کاتولیک رومی
۱۹٪ و پیروان دیگر کلیساهای مسیحی است.
گروه های اقلیت شامل پلینزی ها و آی-کیریباتی هستند. براساس سرشماری 2009 نود و پنج درصد از جمعیت ملانزیایی بومی هستند و گروه های کوچکتر چینی، اروپایی، میکرونزیایی (1.2 درصد) و پلینزیایی (3.1 درصد) نیز ساکن هستند. نود و پنج درصد از جمعیت ملانزیایی بومی هستند و گروه های کوچکتر چینی، اروپایی، میکرونزی و پلینزی نیز ساکن هستند. به دلیل انزوای نسبی جوامع آن، زبان ها، فرهنگ ها و سنت های متنوعی وجود دارد. به همین دلیل، سیستم های حکومت محلی، از جمله پیوندهای خانوادگی، اغلب مهمتر از نهادهای سیاسی ملی هستند. جمعیتی که به سرعت در حال رشد هستند، عمدتاً ملانزیایی هستند. گیلبرت های میکرونزی (i-Kiribati) از دهه 1950، زمانی که جزایر گیلبرت (کیریباتی) و جزایر سلیمان مستعمره بریتانیا بودند، به دلیل کمبود زمین در
