حمایت سنای کانادا از لایحه توقف عقیم سازی بومیان

در پانزدهم اکتبر 2014 (24 مهر 1403) رسانه های کانادایی از حمایت قاطع سنای این کشور از لایحه توقف عقیم سازی اجباری زنان بومی در کانادا خبر دادند. رسانه های کانادایی تاکید کردند حمایت سنای کانادا از لایحه توقف عقیم سازی اجباری زنان بومی که همچنان در این کشور ادامه دارد، در حالی است که شکایت های متعددی بخاطر عقیم سازی اجباری زنان بومی در دادگاه های کانادا جریان دارد و قربانیان خواهان دریافت غرامت هستند.

به گزارش «تلگراف»، کانادا به‌ویژه در دوران «جاستین ترودو» تلاش کرد تا با اجرای سیاست‌های مختلفی خود را در زمینه رفتار با بومیان و مهاجران متمایز از آمریکا نشان دهد. با وجود افشاگری گسترده درباره موضوع خشونت گسترده و پایدار علیه زنان و دختران بومی در کانادا و چالش‌های پیش‌روی آن‌ها و البته ارائه آمار‌های مختلف به مقام‌های این کشور، درک و توصیف درستی از رنج کامل آن‌ها وجود ندارد.

یک محقق پس از بررسی بیش از ۳ هزار عضو خانواده‌های قربانیان و بازماندگان بومی خشونت در گزارشی در سال ۲۰۱۹ از بی‌توجهی قابل‌توجه پلیس کانادا به موضوع قتل و ناپدید شدن زنان بومی اشاره کرد.

براساس آمارها، زنان و دختران بومی سه برابر بیشتر از دیگران در کانادا در معرض خطر یا وقوع تجاوز جنسی قرار دارند.

نرخ‌های نگران کننده خودکشی در میان زنان و دختران بومی مشهود است؛ به ازای هر ۱۰۰ هزار زن بومی ۳۵ خودکشی رخ می‌دهد، در حالی‌که این میزان در میان زنان غیر بومی ۵ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است.

براساس آمارها، طی سه دهه گذشته حدود ۴ هزار زن و دختر بومی در کانادا کشته یا ناپدید شده اند. زنان و دختران بومی حدود ۵ درصد جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهند.

موضوع تکان‌دهنده‌تر در رابطه با زنان و دختران بومی در کانادا، عقیم‌سازی اجباری است که عمدتا در مناطق محروم به دست پزشکان سفیدپوست انجام می‌شود.

زمزمه‌های مربوط به این جنایت بشری از سوی زنان و دختران بومی کانادایی جنایت عقیم‌سازی اجباری را آشکار کرد؛ روایت‌هایی که اکنون از این جنایت می‌شود، از حد زمزمه گذشته است و نشان می‌دهد که این رویداد‌های وحشتناک، رویداد‌های منفرد مربوط به گذشته نیستند.

در واقع عقیم‌سازی اجباری یک مشکل مداوم در کانادا است و ریشه در تاریخ استعماری این کشور و ایده به اصطلاح اصلاح نژاد در کانادا دارد.

اگرچه آمار دقیقی در این زمینه وجود ندارد، آمار‌های تقریبی نشان می‌دهند که حدود ۱۲ هزار زن بومی از دهه ۱۹۷۰ تاکنون در معرض عقیم‌سازی اجباری قرار گرفتند.

کمیته ضد شکنجه سازمان ملل نیز چند سال پیش اعلام کرده بود که گزارش‌های نگران‌کننده در مورد عقیم‌سازی اجباری زنان و دختران بومی اتهامی است که باید مورد بررسی قرار بگیرد و دولت کانادا باید در این رابطه پاسخگو باشد.

گزارش ۲۰۲۲ سنای کانادا تایید کرد که عقیم‌سازی اجباری زنان و دختران بومی در این کشور همچنان ادامه دارد و به‌عنوان راهی جهت به زانو درآوردن بومیان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زنان و دختران بومی در کانادا در سیستم قضایی این کشور نیز با تبعیض و عدم پاسخگویی شدید مواجه هستند.

بی‌توجهی نهادی به مجرمان عقیم سازی اجباری زنان بومی در کانادا این اجازه را می‌دهد تا عاملان این جنایت  بدون ترس از تحت تعقیب قرار گرفتن به جنایت‌های خود علیه این گروه ادامه دهند.

کارشناسان تاکید دارند که بدرفتاری و سوءرفتار گسترده با زنان و دختران بومی در کانادا ، ریشه عمیق در گذشته استعماری این کشور دارد؛ آن‌ها می‌گویند که شهرت حقوق بشری کانادا با وجود چنین رویکرد استثمارکننده‌ای علیه زنان و دختران بومی عجیب است.

به‌عنوان مثال، اعداد مربوط به قتل و ناپدید شدن زنان و دختران بومی در کانادا نشان‌دهنده یک اپیدمی است که راهی طولانی برای رسیدن به عدالت در پیش دارد.

ده‌ها سال پس از به‌صدا درآمدن زنگ هشدار درباره بحران خشونت علیه زنان و دختران بومی، نه سال از آغاز تحقیقات ملی از سوی دولت فدرال و پنج سال از زمان ارائه گزارش نهایی تحقیقات ملی کانادا می‌گذرد، اما این بحران همچنان در مسیر وخامت به پیش می‌رود.

*https://www.mizanonline.ir/fa/news/4731172/