سیاه پوستان آمریکا امسال در حالی برای شصتمین سالروز راهپیمایی آزادی که در سال 1965 به رهبری مارتین لوتر کینگ برگزار شد، آماده می شوند که دولت ترامپ با لغو قوانین مربوط به تنوع، شمول و برابری، به مقابله با آمال راهپیمایی آزادی برخاسته است.
مایکل کیسی، در گزارشی در خبرگزاری آسوشیتدپرس در این باره نوشت: « وین لوکاس، نوجوان سیاه‌پوستی که در بوستون بزرگ شد، به خوبی زمانی را به یاد دارد که به حدود ۲۰ هزار نفر پیوست تا به سخنرانی کشیش مارتین لوتر کینگ علیه نظام مدارس تفکیک‌شده شهر و فقر ریشه‌دار گوش فرا دهد. شصت سال بعد از آن دوره، لوکاس روز شنبه به بوستون باز می گردد تا سالگرد راهپیمایی آزادی سال ۱۹۶۵ را، جشن بگیرد. اما، این بار لوکاس انتظار دارد که بخش بیشتر تمرکز بر روی اقدامات دونالد ترامپ و نگرانی‌های موجود از مواضع وی علیه مهاجرت و تنوع نژادی باشد.»
لوکاس، فعال اجتماعی و کارمند بازنشسته اداره پست که در بوستون در نزدیکی محل تندیس ۶ متری برابری نژادی، جایی که راهپیمایی برگزار می‌شود، ایستاده بود، گفت: "اشکال مختلفی از نژادپرستی و همچنین فاشیسم را هم باید در نظر گرفت که در این کشور در حال شکل‌گیری است."
امسال نیز راهپیمایی عمدتاً در همان مسیر سال ۱۹۶۵ آغاز می‌شود و حدود ۱۲۵ سازمان مختلف در آن حضور خواهند داشت.
کینگ در سخنرانی خود در سال ۱۹۶۵به جمعیت گفت که به بوستون بازگشته است نه برای محکوم کردن شهر، بلکه برای تشویق رهبران آن به انجام بهتر کارها در شرایطی که رهبران سیاه‌پوست در تلاش برای لغو تفکیک نژادی در مدارس و مسکن و تلاش برای بهبود فرصت‌های اقتصادی برای ساکنان سیاه‌پوست بودند. کینگ همچنین از مردم بوستون خواست تا به الگویی تبدیل شوند که شهرهای دیگر مانند نیویورک و شیکاگو بتوانند در انجام "اقدامات خلاقانه در از بین بردن محله‌های فقیرنشین" از آن پیروی کنند.
راهپیمایی بوستون پس از امضای قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ توسط رئیس جمهور لیندون جانسون و ماه‌ها قبل از تصویب قانون حق رأی سال ۱۹۶۵ که در ماه اوت به امضا رسید، برگزار شد. در آن زمان، کینگ و دیگر رهبران جنبش حقوق مدنی آمریکا درست چند هفته قبل از راهپیمایی بوستون از راهپیمایی در آلاباما، که به عنوان یکشنبه خونین نیز شناخته می‌شود، بازگشته بودند. این حرکت حقوق مدنی منجر به پایان تفکیک نژادی قانونی در آلاباما و در نهایت در سراسر کشور شد.
این بار در بوستون، پسر بزرگ کینگ، مارتین لوتر کینگ سوم، سخنران اصلی است. انتظار می‌رود او و دیگر سخنرانان به برخی از همان مسائلی که دهه‌هاست جوامع رنگین‌پوست ایالات متحده آمریکا را آزار داده است، از جمله نیاز به مشاغل خوب، مراقبت‌های بهداشتی مناسب و مسکن مقرون به صرفه، اشاره کنند. بخصوص که امروز طرح‌های تنوع، برابری و شمول (DEI) تحت تهدید دولت ترامپ قرار گرفته است.
ترامپ از زمان آغاز به کار خود در ۲۰ ژانویه، ابتکارات تنوع را در سراسر دولت فدرال ممنوع کرده است.
وزارت دفاع آمریکا در این مقطع ویدیوهای آموزشی مربوط به ابتکارات تنوع و برابری و شمول را حذف کرده است. در ماه فوریه، ترامپ ژنرال نیروی هوایی CQ Brown Jr.، قهرمان تنوع نژادی در ارتش را از ستاد مشترک اخراج کرد. براون، پس از قتل جرج فلوید، به طور علنی در مورد تجربیات خود به عنوان یک مرد سیاه‌پوست صحبت کرده بود و تنها دومین ژنرال سیاه‌پوستی بود که به عنوان رئیس ستاد مشترک خدمت می‌کرد.
موزه تاریخ آفریقایی آمریکایی در بوستون نیز در اوایل این ماه اعلام کرد که کمک مالی فدرال پانصد هزاردلاری که سال گذشته دریافت کرده بود، لغو شده است.
این موزه در بیانیه‌ای در این باره نوشت: "اشتباه نکنید، این تلاش‌ها برای به حاشیه راندن و تضعیف موزه تاریخ آفریقایی آمریکایی و موسسات تاریخ عمومی آفریقایی آمریکایی مانند ما طراحی شده‌اند. همه ما در خطر محو شدن هستیم."
مارتین لوتر کینگ سوم به آسوشیتدپرس گفت که حملات کنونی به تنوع منطقی ندارند و خاطرنشان کرد: "ما نمی‌توانیم بدون درک آنچه در گذشته رخ داده است، به جلو حرکت کنیم. چگونه می‌توانیم بهتر شویم؟ ما از هر چیزی که به ما کمک کرده تا به جایی که هستیم برسیم، قدردانی می‌کنیم. تنوع به کشور آسیبی نرسانده است."
کینگ گفت: «مخالفان تنوع روایتی ناآگاهانه را مطرح کرده‌اند مبنی بر اینکه افراد رنگین‌پوست فاقد صلاحیت، مشاغل را از سفیدپوستان می‌گیرند، در حالی که واقعیت این است که آنها مدت‌هاست از فرصت‌هایی که شایسته آن هستند محروم بوده‌اند. نمی‌دانم که آیا سفیدپوستان این را درک می‌کنند یا نه، اما سیاه‌پوستان بردبار هستند. از بچگی تا بزرگسالی، شما باید پنج برابر از همکار سفیدپوست خود بهتر باشید و اینگونه خودمان را آماده می‌کنیم. بنابراین هرگز مسئله بی‌صلاحیتی نیست، مسئله محرومیت است."
مایکل کیسی، خبرگزاری آسوشیتدپرس