شهردار جدید تولسا Tulsa در ایالت اوکلاهمای آمریکا پیشنهاد تخصیص اعتبار ویژه 100 میلیون دلاری را به عنوان بخشی از پرداخت غرامت به بازماندگان کشتار نژادی سال 1921 ارایه کرد.
این غرامت باید به عنوان کمک هزینه مسکن به بازماندگان کشتار نژادی سال 1921 جهت جبران یکی از بدترین خشونت های نژادپرستانه در تاریخ آمریکا پرداخت شود.
اما، این طرح شهردار مونرو نیکولز Mayor Monroe Nichols ، اولین شهردار سیاهپوست تولسا دومین شهر بزرگ ایالت اوکلاهاما، پرداخت های نقدی مستقیم به بازماندگان خشونت های سال 1921 که به کشته شدن 300 سیاه پوست در شهر تولسا انجامید، ارائه نمی کند.
شهردار تولسا این پیشنهاد را در مرکز فرهنگی گرین وود Greenwood ، واقع در شمال تولسا که توسط سفیدپوست های نژادپرست، ویران شده بود، اعلام کرد.
نیکولز گفت که از اصطلاح غرامت استفاده نمی‌کند که دارای بار اتهامات سیاسی است و در عوض، این پیشنهاد را طرح «مسیری برای ترمیم» توصیف می‌کند.
شهردار تولسا در سخنانی که با تشویق جمعیت چند صد نفری حضار همراه بود، گفت: «برای 104 سال، کشتار نژادی تولسا لکه‌ای بر تاریخ شهر ما بوده است. این قتل عام از کتاب‌های تاریخ پنهان بود.»
نیکولز گفت: "منطقه گرین وود در اوج خود، یک مرکز تجارت بود." بنابراین چیزی که از دست رفت فقط چیزی از تولسا شمالی یا جامعه سیاه‌پوستان نبود، بلکه در واقع آینده اقتصادی تولسا که می‌توانست با هر جای دیگری در جهان رقابت کند، ربوده و از دست ساکنان تولسا درآورده شد.
این پیشنهاد نیکولز به دنبال فرمان اجرایی است که وی به عنوان شهردار تولسا در اوایل سال جاری امضا کرد و در آن اول ژوئن را به عنوان روز بزرگداشت کشتار نژادی تولسا، به عنوان تعطیل رسمی این شهر، به رسمیت شناخت.
پیشنهاد نیکولز همچنین متوجه است که فضای سیاسی کنونی آمریکا، به ویژه حمله گسترده رئیس جمهور ترامپ به برنامه های "تنوع، برابری و شمول"، چالش های متقابل سیاسی را ایجاد می کند.
ژاکلین ویری Jacqueline Weary، نوه جان آر. امرسون John R. Emerson ، بازمانده قتل عام نژادی تولسا که صاحب یک هتل و شرکت تاکسی در گرین وود ویران شده بود، چالش های سیاسی پرداخت غرامت نقدی به بازماندگان این کشتار نژادی را تایید و گفت: «بخش اعظم ثروت پدربزرگم در حمله به گرین وود نابود شد. اگر گرین وود هنوز وجود داشت، پدربزرگم هم هنوز هتلش را داشت.»
پیش از تولسا در برخی دیگر از شهرهای آمریکا نیز به بعضی از بازماندگان حملات نژادپرستانه به سیاهان غرامت های ناچیزی پرداخت شده است.
در تولسا، تنها دو بازمانده از کشتار نژادی وجود دارند که هر دو 110 ساله هستند: لزلی بنینگفیلد رندل Leslie Benningfield Randle و ویولا فلچرViola Fletcher . این دو زن از یک سازمان غیردولتی مستقر در تولسا و یک سازمان بشردوستانه مستقر در نیویورک غرامت مالی دریافت کردند، اما هیچ گونه پرداختی از طرف دولت فدرال به آنها انجام نشده است.
داماریو سولومون-سیمونز Damario Solomon-Simmons، وکیل بازماندگان و موسس بنیاد عدالت برای گرین‌وود، اوایل سال جاری گفت که هرگونه طرح غرامت باید شامل پرداخت‌های مستقیم مالی به رندل، فلچر و صندوق پرداخت غرامت قربانیان برای مطالبات معوق باشد.
سال گذشته شکایتی که سولومون-سیمونز از جانب بازماندگان ارائه کرده بود، توسط دادگاه عالی اوکلاهاما رد شد و امیدهای مدافعان عدالت نژادی کاهش داد.
شان مورفی، آسوشیتدپرس