نویسندگان: حجت سلیمی ترکمان و جلیل حاضر وظیفه قره‌باغ
حقوق اقلیتها یکی از جلوههای بارز حقوق بشر بوده که همواره مورد توجه نظامهای ملی و
بین‌المللی قرار داشته است. حمایت از حقوق اقلیتها هم به صورت تقنینی و در قالب
اسناد حقوقی و هم غیرتقنینی صورت میگیرد. مقایسۀ تطبیقی مفاد اعلامیۀ حقوق اقلیتها
(1992م) و منشور حقوق شهروندی (1395ش) به‌عنوان اسناد حقوقی غیرالزام‌آور میتواند
دورنمای حقوق اقلیتها را در دو نظام حقوقی ترسیم کند. این مقایسه نشان میدهد که
منشور عمدتاً با تصدیق مفاد اعلامیه، به‌ویژه اصول عدم تبعیض، مشارکت و تنوع فرهنگی،
در راستای استانداردهای بین‌المللی مندرج در اعلامیه تدوین شده است. البته منشور
در مواردی همچون عدم شناسایی برخی تعهدات ایجابی برای دولت در حمایت از بقای اقلیتها و عدم
شناسایی ممنوعیت و مجازات برای فعالان حقوق اقلیتها یک گام از اعلامیه عقب است؛
هرچند در مواردی نیز مثل شناسایی ممنوعیت نفرتپراکنی از اعلامیه پیشی گرفته است.
میزان انطباق قابل توجه مفاد منشور با مفاد اعلامیه نشان میدهد منشور به‌طور ضمنی از اعلامیه
متأثر بوده است.