این کاهش نرخ باروری مداوم، نگرانی‌ها را در مورد توانایی این کشور برای مدیریت اقتصاد گسترده خود و حفظ موقعیت همیشه شکننده خود به عنوان یک ابرقدرت جهانی تقویت کرده است.
در حالی که کاهش نرخ باروری آمریکا منحصر به فرد این کشور نیست (به هر حال، حدود نیمی از کشورهای جهان نرخ باروری بسیار پایین‌تر از سطح جایگزینی جمعیت دارند که حداقل نرخ مورد نیاز برای حفظ جمعیت است)، اما وضعیت آمریکا به طرز بی‌سابقه‌ای پیچیده، و شاید حتی غیرقابل برگشت می‌شود. برای درک دلیل این مساله، کافی است به مورد جمعیت سیاه‌پوست آمریکا نگاه کنید.
از لحاظ تاریخی، زنان سیاه‌پوست و سایر زنان غیرسفیدپوست نرخ باروری بالاتری نسبت به زنان سفیدپوست داشته‌اند، اما در سال‌های اخیر، به تعجب پژوهشگرانی مانند من، این شکاف‌ها به دلیل انصراف عمدۀ سیاه‌پوستان از فرزندآوری به سرعت کاهش یافته است. در یک نظرسنجی که در ماه مارس توسط مؤسسه سیاست در دانشکده هاروارد کندی انجام شد، تنها ۳۷ درصد از پاسخ‌دهندگان سیاه‌پوست گفتند که بچه‌دار شدن مهم است، اما ۵۱ درصد از سفیدپوستان و ۴۶ درصد از اسپانیایی‌تبارها بچه دار شدن را مهم دانسته اند. چرا؟ یک توضیح بحث‌برانگیز این است که سیاه‌پوستان ممکن است به دلیل ترس از افزایش نژادپرستی در آمریکا، به طور آگاهانه و ناآگاهانه تصمیم بگیرند که بچه‌دار نشوند.
این روزها، سیاه‌پوستان، و به ویژه جوانان سیاه‌پوست، عمیقاً و صمیمانه با گسترش، فراگیر بودن و تداوم خصومت و تبعیض نژادی در آمریکا هماهنگ هستند. فراتر از تجربیات شخصی مستقیم، اکنون آن‌ها به طور مکرر از طریق اخبار و رسانه‌های اجتماعی که قبل از هزاره جدید وجود نداشتند، در معرض اشکال آشکار و ظریف نژادپرستی قرار می‌گیرند و از آن مطلع می شوند. یک نظرسنجی واشنگتن پست-ایپسوس Washington Post-Ipsos نشان داد که ۴۷ درصد از سیاه‌پوستان بین ۱۸ تا ۲۹ ساله، و ۴۳ درصد از سیاه‌پوستان بین ۳۰ تا ۳۹ ساله، احساس می‌کنند که نژادپرستی در آمریکا در طول بقیه عمرشان بدتر خواهد شد. عواقب این امر - برای سیاه‌پوستان و آمریکا - نمی‌توانست وخیم تر از شکل گیری این احساس در سیاهان آمریکا باشد.
ریشه‌های تاریخی و توجیه جدید کاهش باروری در سیاه‌پوستان
به عنوان یک اپیدمیولوژیست که راه‌های پیچیده تغییر رفتارهای بهداشتی جمعیت‌ها را مطالعه می‌کنم، من از نزدیک دیده‌ام که چگونه توضیحات مرسوم رشته‌ام برای مشکلات اجتماعی اغلب ناکافی هستند. به طور سنتی، پژوهشگران اپیدمیولوژیست استدلال می‌کردند که کاهش باروری در جمعیت‌های سیاه‌پوست به دلیل این است که زنان سیاه‌پوست معمولاً گروه کوچک‌تری از مردان را دارند که آن‌ها را "شایسته ازدواج" می‌دانند - یعنی مردانی از نژاد خودشان که تحصیل‌کرده و دارای شغل ثابت باشند. این فرضیه واقعاً می‌تواند توضیح دهد که چرا زنان سیاه‌پوست با تحصیلات دانشگاهی، برای مثال، نرخ باروری کلی پایین‌تری نسبت به همتایان سفیدپوست و اسپانیایی‌تبار خود دارند، اما با توجه به اینکه زنان سیاه‌پوست دارای تحصیلات دانشگاهی و اکنون همچنین زنان سیاه‌پوست بدون تحصیلات دانشگاهی به طور فزاینده‌ای از فرزندآوری صرف نظر می‌کنند، یک عامل، یعنی نژادپرستی، توضیحی بسیار واضح‌تر ارائه می‌دهد و سابقه تاریخی برای آن وجود دارد.
کاهش باروری سیاه‌پوستان یک مسئله اجتماعی-سیاسی غم‌انگیز، اگرچه الگووار، در ایالات متحده آمریکا است. این موضوع پیامدهای فرهنگی و اقتصادی پیچیده‌ای را به همراه دارد که به دوران "برده‌داری اموال منقول" باز می‌گردد. برده‌داران بی‌رحمانه تلاش می‌کردند با اجبار زنان سیاه‌پوست برده به تولید مثل با مردان سیاه‌پوست برده (و اغلب خود برده‌داران) تولید مزارع را افزایش دهند. زنان سیاه‌پوست برده (و همسران سیاه‌پوستشان) از فکر آوردن فرزندانی به دنیایی آشکارا خصمانه و نژادپرستانه که این فرزندان نیز به احتمال زیاد برده و استثمار خواهند شد، اظهار ناراحتی می‌کردند.
تأثیر سیاست و نژادپرستی آشکار بر باروری
این فکر که نژادپرستی در سال ۲۰۲۵ می‌تواند مانع از فرزنددار شدن بشود، بدون شک یک موضوع دردناک است و زمانی که سیاست را وارد معادله می‌کنید، دردناک‌تر هم می‌شود. با این حال، نگاهی به چگونگی تغییر الگوهای باروری که اغلب به حزب سیاسی مستقر بستگی دارد، آشکارترین بخش از تسویه حساب نژادی مداوم را آشکار می‌سازد و همچنین به درک ما از بحران عمیق‌تر باروری آمریکا عمق می‌بخشد.
نرخ باروری سیاه‌پوستان در طول دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ بیش از دو برابر بیشتر از دوره دوم اوباما کاهش یافت، در حالی که کاهش باروری در همان بازه زمانی در میان آمریکایی‌های سفیدپوست و لاتینو کندتر شد؛ و زنان سیاه‌پوست پس از انتخابات ۲۰۱۶ نسبت به دوران ریاست جمهوری اوباما پیامدهای نامطلوب‌تری در تولد را تجربه کردند. با این حال، بدون شک، این نوع پیامدها فقط با سیاست‌های ترامپ مرتبط نیستند، بلکه با سیاست‌های جمهوری‌خواهان به طور گسترده‌تر نیز مرتبط هستند. به عنوان مثال، یک مطالعه بر روی نوزادان از سال ۱۹۶۵ تا ۲۰۱۰ نشان داد که تقریباً نیمی از شکاف مرگ و میر بین نوزادان سفیدپوست و سیاه‌پوست، حدود ۲۰,۰۰۰ مورد مرگ و میر اضافی نوزادان سیاه پوست، ناشی از ۲۸ سال دولت‌های ریاست جمهوری جمهوری‌خواه در این دوره بوده است.
به رسمیت شناختن نژادپرستی آشکار ترامپ در دوره اول او توسط آمریکایی‌های سیاه‌پوست برجسته بود. در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۹ که توسط کویینیپیاک Quinnipiac انجام شد، ۸۰ درصد از رأی‌دهندگان سیاه‌پوست گفتند که ترامپ نژادپرست است و ۷۳ درصد از بزرگسالان سیاه‌پوست در یک نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو Pew Research Center ابراز نظر کردند که ترامپ روابط نژادی را بدتر کرده است. نظرسنجی‌های مشابهی در سال‌های اخیر انجام نشده است. با این حال، تا هفته گذشته، ۸۲.۷ درصد از آمریکایی‌های سیاه‌پوست – تقریباً همان میزان که در سال ۲۰۲۴ به کامالا هریس رأی دادند – با ترامپ مخالف هستند، در مقایسه با ۴۸.۱ درصد از سفیدپوستان که مخالف ترامپ هستند.
با در نظر گرفتن همه این‌ها، احساسات نژادی در دوره دوم ترامپ آماده بدتر شدن است. طی سال گذشته، پذیرش سیاسی و اجتماعی نژادپرستی آشکار افزایش یافته است که بخش قابل توجهی از آن با انتقاد دائمی جمهوری‌خواهان از اجرای اصل تنوع، برابری و شمول (DEI)، از جمله در برخورد با هرگونه فاجعه عمومی، مانند آتش‌سوزی‌های ویرانگر در لس آنجلس و برخورد هواپیما در رودخانه پوتوماک Potomac که در اوایل سال جاری رخ داد، مشخص می‌شود.
ترامپ پس از تحلیف خود، بدون معطلی کاهش‌های گسترده‌ای را در تحقیقات و برنامه‌های متمرکز بر DEI که با هدف اصلاح بی‌عدالتی‌های نژادی بودند، اجرا کرد که طبیعتاً انواع برنامه‌های ارزشمند در مورد نابرابری‌ها، از جمله طرح‌هایی با تمرکز بر سلامت باروری در جوامع سیاه‌پوست را نیز در بر می‌گیرد. پیامدهای این کاهش‌ها بسیار شدید خواهد بود.
پیامدهای سلامت و فلسفه پدر و مادر شدن
در حال حاضر، در مقایسه با زنان نژادهای دیگر، زنان سیاه‌پوست نرخ ناباروری بالاتری دارند و به طور قابل توجهی به میزان بیشتری در طول بارداری جان خود را از دست می‌دهند؛ و بیشتر احتمال دارد که پیامدهای نامطلوب تولد را تجربه کنند، از جمله اینکه فرزندانشان زودرس متولد شوند و احتمال بیشتری برای مشکلات عصبی و رشدی داشته باشند. همچنین، سیاست‌های فدرال و ایالت‌های جمهوری‌خواه که دسترسی به خدمات بهداشتی و باروری مانند سقط جنین را کاهش می‌دهند، اکنون به طور مؤثری در حال انتقال به ایالت‌های دموکرات و ایالت‌های متغیر هستند.
البته دلایل زیادی وجود دارد که افراد – صرف نظر از نژاد – تصمیم می‌گیرند بچه‌دار نشوند، از جمله به دلایل پزشکی مانند نداشتن توانایی بیولوژیکی برای بچه‌دار شدن. تقریباً ۱۱ درصد از زنان و ۹ درصد از مردان در ایالات متحده مشکلات باروری دارند. سپس، دلایل عملی وجود دارد - مانند نگرانی در مورد نداشتن توان مالی یا حمایت لازم برای بزرگ کردن موفقیت‌آمیز فرزند. بسیاری از مردم نیز به سادگی اعتقاد ندارند که بچه‌دار شدن لذت‌بخش است یا مایه شرافتمندی می شود. سپس، حوزه سومی وجود دارد: دلایل فلسفی برای بچه دار نشدن. اینجاست که عامل نژادپرستی وارد می‌شود. حوزه فلسفی به نگرانی‌هایی مربوط می‌شود که والدین آینده‌نگر در مورد نوع دنیایی دارند که قرار است فرزندان خود را به آن بیاورند. جنبش «اعتصاب‌کنندگان زایمان» را در نظر بگیرید، یک کمپین وایرال که در سال ۲۰۱۸ در انگلستان راه‌اندازی شد و توسط افرادی هدایت می‌شد که به دلیل نگرانی‌های مربوط به تغییرات اقلیمی از فرزندآوری صرف نظر می‌کردند. در انجمن‌های گفتگو و زیرگروه های «بدون فرزند»، پست‌گذاران سیاه‌پوست، اعم از مرد و زن، به طور معمول در مورد جذابیت فزاینده دوری از بچه دار شدن صحبت می‌کنند و اضطراب‌های خود را در مورد اقتصاد، مسکن و موارد مشابه به ترس وجودی خود از نژادپرستی شتاب‌گرفته مرتبط می‌کنند.
بر اساس نظرسنجی گالوپ در سال ۲۰۲۴، ۵۹ درصد از والدین سیاه‌پوست اشاره کردند که با فرزندان خود در مورد چالش‌هایی که ممکن است به دلیل نژادشان با آن روبرو شوند، صحبت می‌کنند. والدین به حق از «گفتگو» (The Talk)، به ویژه درباره قتل‌های معروف سیاه‌پوستان - مانند قتل تامیر رایس Tamir Rice ، تریوان مارتین Trayvon Martin و مایکل براون Michael Brown - و نیاز به احتیاط در فضاهای سفیدپوستان، شکوه می‌کنند. در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۰، تیفانی هادیش Tiffany Haddish، بازیگر و کمدین، جمله به‌یادماندنی زیر را بیان کرد: «متنفرم که کسی را به دنیا بیاورم که شبیه من باشد، با دانستن اینکه قرار است او را شکار کنند یا بکشند! چرا باید کسی را در معرض این سرنوشت قرار دهم؟»
اما انصراف جمعیت‌های سیاه‌پوست از فرزندآوری ، پیامدهای زیادی دارد. مسئله تضعیف سرمایه سیاسی و نفوذ برای آمریکایی‌های سیاه‌پوست وجود دارد، که هر کدام از قبل توسط روش‌های مهندسی حوزه‌های انتخابیه به رهبری حزب جمهوری‌خواه و لغو حق رأی در سطح ایالتی ضربه خورده است.
همچنین با کاهش باروری سیاه پوستان آمریکا که شکاف حمایتی را نیز گسترش می دهد، موضوع اطمینان از وجود مراقبان خانوادگی کافی برای جمعیت رو به رشد سالخورده سیاه‌پوست نیز مطرح است.
آمریکایی‌های سیاه‌پوست بخش حیاتی از آینده آمریکا هستند و می‌توانند نقش بزرگی در حل بحران باروری این کشور ایفا کنند. ترامپ و جمهوری‌خواهان کنگره شاید نگرانی‌های عمیق‌تری در مورد مشکل باروری نسبت به دموکرات‌ها داشته باشند، با این حال استقبال آن‌ها از لفاظی‌ها و سیاست‌های ضد سیاه‌پوست ترامپ و جمهوری خواهان دقیقاً همان نوع موضع‌گیری خصمانه ای است که تلاش گسترده‌تر برای از بین بردن بحران ناباروری را به خطر می‌اندازد. راه‌حل‌های رسیدگی به چالش‌های کنونی و آتی باروری آمریکا باید با رسیدگی به نژادپرستی و عواملی که آن را هدایت می‌کنند، آغاز شود. برای شروع این فرآیند، باید دو کار را انجام دهیم که کشور اراده اخلاقی یا سیاسی برای انجام آن نشان نداده است:
- سیاسی‌زدایی از برابری نژادی
- رفتار با باروری به عنوان یک سرمایه اجتماعی به جای تلقی آن به عنوان یک کالای اقتصادی قابل خرید و فروش.
Jerel Ezell
The Guardian