سخنگوی پ.ک.ک. گفت: قانون اساسی ترکیه باید به گونه‌ای باشد که کردها احساس نکنند شامل آنها نمی‌شود و آنها را در انزوا قرار می‌دهد بلکه قانون اساسی ترکیه باید زمینه فعالیت سیاسی اقلیت کردی را فراهم کند.
پ.ک.ک روز 27 اکتبر اعلام کرد برای نشان دادن حسن نیت و جهت پیشبرد طرح روند صلح جدید خود با ترکیه، نیروهای خود را از خاک ترکیه خارج می‌کند و در شمال اقلیم کردستان عراق مستقر خواهد کرد.
پ.ک.ک همچنین تاکید کرد ترکیه نیز باید در مقابل اقدام پ.ک.ک به خروج از خاک این کشور، بخش‌هایی از مناطق کردنشین عراق و سوریه را که سالهاست اشغال کرده، رها کند.
پیش از این مقامات ترکیه اعلام کرده بودند با موافقت پ.ک.ک. برای انحلال خود، به چهار دهه درگیری در مناطق کردنشین ترکیه پایان داده خواهد شد.
این تحولات در سازمان «پ.ک.ک» در پاسخ به فراخوان «عبدالله اوجالان» رئیس زندانی آن در ترکیه صورت گرفت. اوجالان از زندان خود در جزیره ایمرالی ترکیه خواستار پایان دادن به مبارزه مسلحانه‌ای شده بود که از دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت. اوجالان همچنین خواستار اقدام سیاسی دموکراتیک به عنوان جایگزینی برای رویارویی نظامی شده بود.
«پ.ک.ک» یک سازمان سیاسی – نظامی کردی است که در سال ۱۹۷۸ تأسیس شد و شش سال بعد شورشی جدایی‌طلبانه را در مناطق کردنشین در جنوب شرق ترکیه آغاز کرد.
در قانون اساسی ترکیه، وجود اقلیت ها و اقوام از جمله قوم کرد به رسمیت شناخته نشده است و به همین علت، اقلیت کرد در ترکیه به عنوان یکی از بزرگترین اقلیت های این کشور همواره از نقض حقوق فرهنگی و زبانی خود، فقدان مشارکت موثر و تبعیض در ترکیه ناراضی بوده است. بعد از کودتای سال ۱۹۸۰ در ترکیه تا سال ۱۹۹۱ استفاده از زبان کردی ممنوع و غیرقانونی بود.
ماده ۴۲ قانون اساسی ترکیه به صراحت بیان می‌دارد که هیچ زبان دیگری جز زبان ترکی نمی‌تواند به عنوان زبان مادری برای شهروندان ترکیه آموزش داده شود. در سال های اخیر برخی ممنوعیت ها در خصوص استفاده از زبان کردی در رسانه های ترکیه کاهش یافته است، اما اصلاحاتی در قانون اساسی برای به رسمیت شناختن وجود اقلیت ها و قومیت های مختلف از جمله کرد در ترکیه صورت نگرفته است.
بر اساس برخی گزارش ها ، بیش از پنجاه درصد جمعیت ترکیه را اقلیت های قومی و مذهبی تشکیل می دهند.