سازمان موسوم به کمیته بین المللی نجات ( IRC) در گزارشی در این باره نوشت: «دولت ترامپ باید برنامه اسکان مجدد را به طور کامل از سر بگیرد و تضمین کند که خانوادههای اقلیتهای دینی تحت آزار و اذیت نیز به سرعت به هم بپیوندند. »
در گزارش این کمیته ادعا شده است: «اقلیتهای دینی در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق (مانند مسیحیان انجیلی، یهودیان و کاتولیکهای اوکراینی) و در ایران (مانند بهائیان، مسیحیان و یهودیان) مدتهاست که با تبعیض سیستماتیک و محدودیتهای آزادی مذهبی روبرو هستند. طبق قانون ایالات متحده و تعریف بینالمللی پناهنده، افرادی که از آزار و اذیت دینی فرار میکنند، واجد شرایط حمایت هستند.»
کمیته بین المللی نجات بدون اشاره به اهداف سیاسی آمریکا از طراحی ساز و کار پناهندگی دادن به اعضای جوامع اقلیت دینی سایر کشورها و سیاسی کردن برخی پرونده های حقوقی احتمالی متعلق به جرایم این افراد، افزوده است: «در سال ۱۹۹۰، کنگره آمریکا مادهای را تصویب کرد که اغلب با نام «برنامه لوتنبرگ» شناخته میشود تا مسیری را برای اعضای گروههای دینی که به طور تاریخی مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند در روسیه، اوکراین و سایر کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق برای رسیدن به امنیت فراهم کند. این برنامه به آنها اجازه میدهد تا با اعضای خانواده نزدیک خود که در ایالات متحده زندگی میکنند، ملحق شوند و آنها را از تهدیدات جاری پناه دهد. در سال ۲۰۰۴، مسیر لوتنبرگ گسترش یافت تا اقلیتهای دینی از ایران، از جمله یهودیان، مسیحیان، بهائیان، صابئین مندائی و زرتشتیان نیز بتوانند به خانوادههای خود در ایالات متحده بپیوندند. با توجه به اینکه محدودیتهای دولتی بر دین در سراسر جهان به بالاترین حد خود رسیده است، این برنامه (آمریکا) به یک مسیر حیاتی برای حمایت از اقلیتهای دینی تحت آزار و اذیت تبدیل شد.»
"کمیته بین المللی نجات" در خصوص ساز و کار آمریکا در رسیدگی و پذیرش درخواست های پناهندگان اقلیت های دینی افزوده است: « پناهندگان، از جمله افرادی که از طریق برنامه لوتنبرگ پذیرفته میشوند، با شدت بیشتری نسبت به هر گروه دیگری که به دنبال ورود به ایالات متحده است، مورد بررسی قرار میگیرند. متقاضیان برنامه لوتنبرگ باید شواهد قانعکنندهای ارائه دهند که عضو یکی از گروههای اقلیت دینی تحت آزار و اذیت واجد شرایط برای این برنامه هستند و وابستگی خود را به یک عضو خانواده یا حامی دیگر در ایالات متحده اثبات کنند. بررسیهای امنیتی شدید توسط مقامات دولتی ایالات متحده، از جمله افبیآی، وزارت امنیت داخلی، وزارت دفاع و چندین آژانس امنیتی دیگر انجام میشود. این روند معمولاً ماهها طول میکشد. متقاضیان تحت بررسیهای بیوگرافی و بیومتریک، غربالگریهای پزشکی، آزمایشهای اسناد قانونی (Forensic Document Testing) و مصاحبههای حضوری قرار میگیرند. تأخیر در رسیدگی به پروندهها از سال ۲۰۱۶ به دلیل تغییرات در فرآیند غربالگری امنیتی ایالات متحده، همهگیری کووید-۱۹، و تعلیق چند ساله برنامه رو به افزایش بوده است. ممنوعیت مسافرتی دولت ترامپ در سال ۲۰۱۷ نیز منجر به کاهش شدید در اسکان مجدد اقلیتهای دینی شد. در سال ۲۰۲۳، پس از شش سال وقفه، برنامه لوتنبرگ از سر گرفته شد، اما سهمیه کوچک آن، بیشتر متقاضیان را در بلاتکلیفی نگه داشت. به عنوان مثال، هدف دولت بایدن در سال مالی ۲۰۲۵ برای رسیدگی به ۱۲۵۰ پرونده لوتنبرگ از ایران، پیشرفت مهم، اما همچنان محدودی در رفع این تأخیرها ایجاد کرد! تعلیق برنامه پذیرش پناهندگان توسط دولت ترامپ در سال ۲۰۲۵ و ممنوعیت مسافرتی جدید، بار دیگر اتحاد مجدد اقلیتهای دینی تحت لوتنبرگ را متوقف کرده است. با این حال، در همان زمان، معاون رئیسجمهور، ونس در سخنرانی خود در نشست بینالمللی آزادی مذهبی در فوریه ۲۰۲۵ اشاره کرد که «ایالات متحده، هم در داخل و هم در خارج، کارهای بسیار بیشتری برای تأمین کاملتر آزادی مذهبی برای همه افراد باایمان دارد.» برخی از مراجعان IRC بیش از هشت سال است که منتظرند تا بتوانند اعضای خانواده خود را از طریق برنامه لوتنبرگ حمایت کنند.»
در گزارش کمیته بین المللی نجات، به نمونه ای از درخواست پناهندگی یک فرد زرتشتی اشاره شده است که عملا نشان می دهد تمایل وی به مهاجرت از ایران به آمریکا، هیچ ارتباطی با ادعای وجود اذیت و آزار برای زرتشتیان در ایران ندارد و اساسا درخواست وی با این استدلال نادرست است! در گزارش IRC در این باره آمده است: «در میان منتظران دریافت پناهندگی از آمریکا، رستم، یک زرتشتی، است که در سال ۲۰۱۷ برای حمایت و اسکان مجدد والدین و خواهر و برادرش از ایران درخواست داد. پس از سالها تأخیر، سرانجام در دسامبر ۲۰۲۴ با خانواده رستم تماس گرفته شد، مصاحبه شدند و در حالی که منتظر تأیید بودند، برای خروج آماده شدند. اما، در بحبوحه پردازش پرونده اتحاد مجدد خانواده آنها، شوکی وارد شد؛ دولت ترامپ تصمیم گرفت اسکان مجدد، از جمله برنامه لوتنبرگ، را تعلیق کند! اکنون رستم و خانوادهاش با یک بلاتکلیفی نامحدود دیگر روبرو هستند، اما آنها تنها نیستند. تخمینهای اخیر نشان میدهد که ۱۳,۰۰۰ نفر از ایران (از جمله حداقل ۹,۰۰۰ مسیحی ارمنی و آشوری، ۷۰۰ یهودی، و همچنین بسیاری از متقاضیان بهائی، صابئی-مندائی و زرتشتی) و ۱۷,۰۰۰ اوکراینی هنوز منتظرند تا از طریق این برنامه به هم بپیوندند.»
سازمان موسوم به کمیته بین المللی نجات افزوده است: « این کمیته IRC)) درخواستهای لوتنبرگ را ارسال میکند و پس از تأیید پروندهها، خانوادهها را اسکان مجدد میدهد. از سال ۲۰۱۸، دفتر لس آنجلس IRC به افراد کمک کرده است تا برای اتحاد مجدد با بیش از ۴۸۰۰ عضو خانواده اقلیت دینی که هنوز در ایران و کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق زندگی میکنند، درخواست دهند. دفاتر ما در سیاتل و ساکرامنتو نیز تعداد قابل توجهی درخواست برای حمایت از اقلیتهای دینی از طریق این برنامه دریافت کردهاند. IRC متعهد است که به اعضای جامعه کمک کند تا درخواستهای حمایت از بستگان خود در ایران، اوکراین و سایر کشورهای واجد شرایط را هنگامی که درخواستهای برنامه لوتنبرگ دوباره باز میشوند، آماده کنند.»
IRC