برخی منابع رسانه ای غربی از تاثیر مخرب جنگ اوکراین بر کاهش جمعیت اقلیت های قومی روسیه خبر می دهند.
مسکو تایمز نوشت: «اقلیت‌های قومی روسیه همچنان در جنگ دو ساله اوکراین تلفات سنگینی را متحمل می‌شوند و تحلیلگران هشدار می‌دهند که گرچه در کل روس ها اکثریت کشته شدگان جنگ اوکراین را تشکیل می دهند، اما تعداد کشته شدگان از اقلیت های روسیه نیز به نسبت جمعیت شان زیاد است و این روند پیامدهای مخرب طولانی‌مدتی برای این جوامع اقلیت خواهد داشت».
مسکو تایمز نوشته است: فعالان بومی و اقلیت‌های قومی روسیه مدت‌هاست هشدار داده‌اند که کرملین از جمعیت غیر اسلاو این کشور به عنوان سپر اصلی در تلاش طولانی‌مدت خود برای تصرف سرزمین‌های اوکراین استفاده می‌کند.
به نوشته مسکو تایمز، ارتش روسیه آخرین بار آمار تلفات جنگی خود را در سپتامبر ۲۰۲۲ به‌روزرسانی کرد و تعداد کشته‌شدگان را کمتر از ۶۰۰۰ نفر اعلام کرد.
مدیازونا Mediazona، تعداد سربازان روسی کشته شده در اوکراین را با استفاده از داده‌های در دسترس عموم از گزارش‌های رسانه‌ای، رسانه‌های اجتماعی و اظهارات مقامات منطقه‌ای، ۴۵۱۲۳ نفر برآورد کرده اند.
ماریا ویشکووا Maria Vyushkova تحلیلگر مهاجر در آمریکا که از قوم مغولی بوریات Buryat می باشد با تحلیل قومیتی تعداد کشته شدگان جنگ اوکراین معتقد است: «نام و نام خانوادگی، محل تولد و زبانی که آگهی ترحیم آن‌ها به آن نوشته شده است، همگی می‌توانند سرنخ‌هایی از منشأ قومی آن‌ها ارائه دهند.»
بر اساس داده‌های ارائه شده توسط ویشکووا، بوریات‌ها، یک گروه قومی مغولی ساکن در جنوب شرق سیبری، بیشترین میزان تلفات نسبت به جمعیت شان را در جنگ اوکراین دارند و پس از آن‌ها تیوان ها Tyvans ، کالمیک‌ها Kalmyks ، چوچی‌ها Chukchis و ننتس‌ها Nenets قرار دارند.
بوریات‌ها ۱.۱۶ درصد از کل تلفات شناسایی شده در طرف روسیه را تشکیل می‌دهند، در حالی که این قوم تنها ۰.۳ درصد از کل جمعیت روسیه را شامل می‌شود.
چوچی‌ها، به همراه سایر مردم بومی کم‌جمعیت منطقه خودمختار چوکوتا Chukotka در شرقی‌ترین نقطه روسیه، ۰.۰۹ درصد از تلفات جنگی را تشکیل می‌دهند، در حالی که کل جمعیت آن‌ها تنها ۱۷۰۴۴ نفر است، یعنی کمتر از ۰.۰۱ درصد از جمعیت روسیه می باشد.
در مقابل، روس تبارها کمی بیش از ۷۰ درصد از کل تلفات جنگ اوکراین را تشکیل می‌دهند، در حالی که بیش از ۸۰ درصد از جمعیت این کشور را شامل می‌شوند.
ساکنان جمهوری بوریاتیا Buryatia از اولین کسانی بودند که شاهد مراسم تشییع جنازه دسته جمعی سربازان کشته شده در جنگ اوکراین بودند. این منطقه همچنان به عنوان یکی از مناطقی با بیشترین تعداد کشته‌شدگان نسبت به کل جمعیت این قوم و به ازای هر ۱۰۰۰۰ مرد در سن کار رتبه‌بندی می‌شود.
ویشکووا گفت: «زیاد بودن سهم ساکنان بوریاتیا نسبت به تمام اقوام در میان کشته‌شدگان در هفته اول جنگ به این دلیل است که آن‌ها سربازان قراردادی بودند که قبلاً در ارتش ثبت نام کرده بودند. آن‌ها مستقیماً برای حمله به مناطق کیف و خرسون اعزام شدند.»
در ماه های بعدی جنگ، تعداد تلفات از بوریاتیا کاهش یافته است، اما این تلفات همچنان بیشتر از سهم سایر اقوام است.
ویشکووا گفت: «عوامل متعددی در این امر دخیل هستند. بوریاتیا پایگاه‌های نظامی زیادی دارد و مشاغل دیگری در این منطقه برای مردان جوان وجود ندارد».
گزارش‌های شاهدان عینی از بوریاتیا حاکی از آن است که مردان محلی را از خانه‌هایشان بیرون کشیده و در نیمه‌های شب به دفاتر ثبت نام سربازی برده‌اند و ناظران تخمین می‌زنند که تنها در ۲۴ ساعت اول طرح بسیج نیرو، حدود ۵۰۰۰ مرد بوریاتی احضاریه نظامی دریافت کرده‌اند.
صحنه‌های مشابهی در مناطق روستایی دیگر نقاط روسیه، از جمله روستاهای سیبری و خاور دور که محل سکونت گروه‌های بومی است که کل جمعیت آن‌ها کمتر از پنجاه هزار نفر است، گزارش شده است.
بر اساس اطلاعات به دست آمده توسط دیمیتری برژکوف، روزنامه‌نگار و فعال بومی در گواسکی، Gvasuki روستایی دورافتاده در منطقه خاباروفسک Khabarovsk با جمعیت ۲۱۰ نفر، حدود ۱۴ مرد، یا ۱۱.۵ درصد از کل جمعیت مردان آن، برای جنگ در اوکراین به خدمت سربازی فراخوانده شدند.