حقوق اقلیت ها در قانون اساسی
(با تأکید بر اماکـن، دارایـیها و حقوق سیاسـی)
خیرالله پروین
سیما سپهریفر
دو فصلنامه مطالعات حقوق بشر اسلامی
سال سوم، شماره ششم، بهار و تابستان 1393
چکیده
احترام به حقوق اقلیت ها و تلاش در رفع تبعیض و نقض حقوق حقه آنان، یکی از مسائل مبتلا به حقوق بشر دنیای ماست. ایران با تمدن غنی خود، سالیان متمادی است که قومیتها و مذاهب گوناگون را گرد هم آورده است. در این میان، با توجه به ابتنای حکومت جمهوری اسلامی ایران بر مذهب، اقلیت های دینی از جایگاه ویژه ای در کشور برخوردارند. طبق قانون اساسی، اقلیت های دینی از امکانات خاص آیین خود بهره مندند که تضمین کننده حقوق آنان مطابق اسناد بین المللی حقوق بشر نیز می باشد. بر اساس این قانون، آنان از حقوق متنوعی مانند حقوق سیاسی، اجتماعی، مدنی و ... بهره مند می گردند؛ که مجموع این حقوق سبب می شود شأن انسانی آنان رعایت و هویت اقلیتی آنها نیز مستدام گردد. مقاله حاضر درصدد است ضمن توجه به اسناد حقوق بشری مرتبط با اقلیت، حقوق اقلیت را در قانون اساسی و برخی قوانین عادی جمهوری اسلامی ایران درزمینه اماکن، دارایی ها و حقوق سیاسی مبرز سازد.
واژگان كليدی: اقلیت های دینی، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حقوق اقلیت ها، اسناد حقوق بشری اقلیت