دفتر حقوق بشر سازمان ملل گزارش داد: کاهش بودجه‌های کمک‌رسانی و تشدید درگیری‌ها در داخل میانمار، یکی از مورد آزارترین اقلیت‌های جهان یعنی روهینگیایی ها را در حالت بلاتکلیفی قرار داده است. انتظار می‌رود رهبران جهان، سازمان ملل و گروه‌های جامعه مدنی اقدامات حقوقی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی را برای تضمین بازگشت امن، داوطلبانه و با عزت روهینگیا به میانمار انجام دهند.
در این گزارش افزوده شده است که جریان مستمکر اخراج روهینگیاها از میانمار هنوز کاهش نیافته است و روهینگیاهای آسیب‌دیده همچنان به جنوب بنگلادش می‌رسند و در بلاتکلیفی می مانند.
روهینگیاها، اقلیتی مسلمان هستند که از حقوق اساسی و شهروندی خود در میانمار محروم شده اند، آنها در سال 2017 درپی خشونت های سازمان یافته دولتی در میانمار به بنگلادش فرار کردند و زید رعد الحسین، کمیسر عالی وقت حقوق بشر سازمان ملل، آن را «نمونه‌ای در کتاب درسی از پاکسازی قومی» توصیف کرد.
آنها پس ورود به بنگلادش، در اردوگاه اضطراری بازار کاکس Cox’s Bazarدر وضعیت بسیار نامناسب ساکن شده اند.
در بنگلادش، فرصت‌های تحصیل و کار محدودی برای روهینگیاها باقی مانده است، در حالی که حوادث امنیتی، قاچاق انسان و تنش‌ها با جوامع میزبان فشار را بر آنها تشدید می‌کند.
محمد یونس، مشاور ارشد دولت موقت بنگلادش، در نشست امسال مجمع عمومی هشدار داد: «برنامه جهانی غذا سازمان ملل (WFP) جیره ماهانه آنها را به نصف، یعنی به مبلغ ناچیز شش دلار برای هر نفر کاهش می دهد و روهینگیاها را به عمق گرسنگی می کشاند و آنها را مجبور به توسل به اقدامات ناامیدانه می کند.»
وی خواستار «افزایش کمک» از سوی اهداکنندگان شد اما تأکید کرد که ریشه‌های بحران در داخل میانمار نهفته است: «محرومیت از حقوق و آزار روهینگیاها که ریشه در سیاست‌های دولتی دارد، ادامه دارد. معکوس کردن روند به حاشیه‌راندن روهینگیاها در میانمار نباید بیش از این طول بکشد. باید یک راه‌حل سیاسی برای مشکلات با مشارکت همه ذینفعان در آنجا وجود داشته باشد تا آنها با حقوق برابر به عنوان شهروندان برابر، بخشی از جامعه راخین Rakhineدر میانمار بشوند.»
آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل، که اوایل سال جاری از محل استقرار آوارگان روهینگیا بازدید کرد، این اردوگاه‌ها را «یادآور شکست دسته جمعی جهان در یافتن راه‌حل» توصیف و تاکید کرد که راه‌حل اصلی، بازگشت امن، داوطلبانه و با عزت پناهندگان روهینگیا به میانمار است و از همه طرف‌ها خواست که حداکثر خویشتن‌داری را به کار گیرند، از غیرنظامیان محافظت کنند و شرایط را برای تقویت دموکراسی فراهم آورند.
در خشونت های میانمار هزاران غیرنظامی روهینگیایی کشته، میلیون‌ها نفر آواره شده‌اند و بیش از نیمی از جمعیت روهینگیاها نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند.
ارتش میانمار متهم به نقض سیستماتیک حقوق بشر است که بسیاری از مصادیق آن از جمله بازداشت خودسرانه، شکنجه و اعدام‌های فراقانونی جنایت علیه بشریت می باشند. مدارس، بیمارستان‌ها و اماکن مذهبی نیز مورد حملات بی‌رویه قرار گرفته‌اند.
UN News